Werk in de klas wordt niet erg hoog aangeslagen

Iedereen in het bao weet het al een tijdje. Als je voor de klas staat, kom je in de LA-schaal en blijf je in LA. Uitzonderingen daargelaten. Nu wil het toeval die die LA schaal ook niet erg riant is, dus na 30 jaar (zo lang wacht ik al op een echte verhoging van mijn salaris), is er dan nu een plan voor herziening.

De LA, LB en LC schalen verdwijnen. Er komen nieuwe voor in de plaats: niveau 1,2,3,4,

Niveau 1: je draait niet zelfstandig een klas; je bent niet eindverantwoordelijk.

Niveau 2: je staat zelfstandig voor de klas en doet daarnaast nog zoveel, dat een hogere schaal dan de oude LA gerechtvaardigd is.

De kromme redenering zitten in de volgende functieniveaus.

Functie 3: Voor leraren die een specialisatie hebben, bijvoorbeeld rekenen of ICT. Zij doen meer beleidsmatig werk naast hun leraarschap.

Ik heb een Master, maar sta het liefst voor de klas. Daar haal ik de lol vandaan, zeg ik altijd. Ik ben niet erg goed in organiseren, of het moet in mijn klas zijn. Ik heb een enorme hekel aan blabla vergaderingen (zeg maar de beleidsvergaderingen) en ben denk ik op mijn best met kinderen. Dat betekent overigens niet, dat ik collega’s niets wil leren of ze wil ondersteunen.

Ik heb een master en daarnaast nog veel meer gelezen dan zij, dus soms kan ik nuttige ideeën aandragen. Maar daar krijg je natuurlijk geen C-salaris voor. Zoals een directielid mij eens uitlegde: ‘Hier ben je maar gewoon meester Anton en draai je groep 7.’ Dat je onderwijsboeken schrijft die verplicht zijn op de pabo en lerarenopleidingen, dat je colleges geeft in Nederland en België; soit; je geeft alleen maar les hier. En vooral dat laatste steekt.

 ‘Alleen maar les???!!’ Dat is de kern! Dat is het vak! En ja ik school bij; ja, ik lees me suf en ja, ik weet best wat. Maar dat doe ik allemaal omdat ik gek ben van onderwijs; van lesgeven. Maar daar heeft mijn directie geen boodschap aan en de beleidsmakers ook niet. Voor functieniveau 3 moet je ECHT wat kunnen vinden zij. Je bemoeien met beleid. Als je dat kan dan kan je echt wat.

‘Zo jammer dit,’ zei mijn collega die vorig jaar met vervroegd pensioen ging. En hij had gelijk. Alweer. Nog steeds.

En dan praat ik nog niet eens over Functie 4: Voor leraren die naast hun specialisatie werkzaamheden op bovenschools niveau uitvoeren, wetenschappelijk onderzoek verrichten of meerjarig beleid ontwikkelen. Overigens werk ik in feite bovenschools, want door het hele land. En in mijn laatste boek, waar ik pleit voor traumasensitief onderwijs, heb ik het over beleid.  Maar dat telt niet. En afgezien daarvan blijft het raar, dat als je al heel lang een vak uitoefent, met passie en overtuiging en jezelf bijschoolt, naschoolt en wat voor scholing er dan ook nog meer is; je de klas uit moet om een carrière op te bouwen. Zo komen we nooit af van dat leraren te kort.

Ik ga denk ik maar op een pabo werken.