Goed nieuws: ondanks de risico’s voor (met name oudere leerkrachten, leerkrachten met onderliggende kwalen of leerkrachten met kwetsbare familieleden) gaan de scholen weer open. Risico’s op slechte afloop zijn verwaarloosbaar. Hoeveel dode leerkrachten ken jij tenslotte? Dor hout moet nu eenmaal toch weg, dus opgeruimd staat netjes. Houd gewoon anderhalve meter afstand zeikerds. Ik ben nu mijn praatje voor de opening aan het voorbereiden, geïnspireerd door onder andere een berichtje in Trouw.
‘Jongens en meisjes, wat ben ik blij dat jullie
weer op school zijn.’ Goed nieuws hoor, dat we elkaar weer zien. Jullie hebben
goed je best gedaan in de periode dat we dicht waren. Ik moet jullie echter ook
iets vertellen wat minder leuk is. Jullie lopen ontzettend achter door de
coronacrisis en het zal jaren duren om dat in te halen. Áls je het al in kan halen hé? Want het leven
gaat ondertussen natuurlijk gewoon door.’
Ik weet zeker dat de bijdehandte Emma dan iets gaat vragen als: ‘Meester, bij wie lopen we achter? De hele wereld zat toch in lockdown?’ Ik zie mezelf al stamelen: ‘Ja, eh…Kijk dat zit zo: Grote mensen hebben normen bedacht waar je elk jaar aan moet voldoen. Elk jaar leer je meer. Maar nu je zo lang geen les hebt gehad, mis je heel veel. Dat moet je inhalen en dat duurt erg lang. Járen, zegt een groep knappe koppen van buiten het onderwijs.’ Emma zal zich niet snel laten overtuigen, met haar debatvaardigheden is ze ver vooruit. ‘Maar u zei net dat we heel erg goed gewerkt hadden toen we thuiszaten.’ En ik stamel gewoon door: ‘Ja, dat wel, eh, wel goed hoor. Ik wil jullie niet demotiveren, dat betekent alle zin in leren ontnemen. Maar het is niet genoeg begrijp je?’ En Emma zal volharden en niet willen begrijpen dat volgens een aantal deskundigen haar leven op school vrij zinloos lijkt. Een achterstand van jaren. Hoeveel jaar? 2? 8? Ze is pas 11. Dat is een berg die je niet kunt overzien.
En ik hoor Luuk al. Luuk heeft toch nooit veel zin in school en leren. ‘Nou meester, dan doe ik maar meteen niks meer. Ik vond er toch al geen reet aan hier.’ En ik zal iets mompelen over zijn taalgebruik, maar verder snap ik hem heel goed. Hij moest al alle zeilen bijzetten. Ik zou er ook de brui aan geven denk ik.
En als ik er beter over nadenk (deden die deskundigen dat ook
maar), bedenk ik me dat veel kinderen al achterliepen vanaf de
start. Van velen weten we dat ze die achterstand niet goed maken. Daar leek
niemand zich echt druk over te maken, behalve een handjevol leerkrachten.
Beleidsmakers deden uiteraard wel alsof ze zich druk maakten: Ze maakten
zich hard voor goed onderwijs zeiden ze, maar zo gauw het woord geld in het
gesprek voorkwam haakten ze af.
Maar dit keer is het anders, kopt de krant. Er moeten
extra handen in de klas komen. Daar hoor je trouwens wel vaker iets over, klik
maar eens op deze link
van Google. En de aanpak (welke dat ook wordt), moet gelden voor het hele
onderwijs, want dat blijkt óók getroffen te zijn. En de bollenbozen willen ons
nog op het hart drukken dat we over een jaar of acht ons nog steeds moeten
realiseren dat dat kind voor je neus in 2019 en 2020 minder onderwijs heeft
gehad. ‘Als corona dan allang weer weg is, moet een docent zich realiseren: oh
ja, toen er corona was zat jij in groep acht en toen heb je veel minder les
gehad.’ En dan? Dan gaat die docent proberen de leerstof goed uit te leggen?
Dat deed hij ook al voor corona.
Ik vind dit een zwartgallig verhaal. Ja, kinderen die 6
hoog achter wonen, met een grote familie in een klein huis zonder goede wifi of
überhaupt een laptop, zitten, zijn zwaar in het nadeel. Waarschijnlijk nog meer
dan ‘vroeger.’ Maar laten we niet
vergeten dat ze al heeeeel lang in het nadeel zijn. We moeten daar zeker goede
lessen, geld en alle mogelijke hulp tegenaan gooien.
#sarcasmmodeoff
Stel dat we 'veilig' open kunnen. Dan zou het voor kinderen volgens mij beter werken als we
zeggen: ‘Jongens en meisjes, wat fijn dat jullie er zijn!. Hoe is het met
jullie? Hoe ging het thuis? Jullie hebben super je best gedaan tijdens de
schoolsluiting. Het goede nieuws is, dat we nu met zijn allen keihard gaan
werken. Hebben jullie dat ook zo gemist?’ En Emma zal ongetwijfeld in discussie
willen: ‘Maar meester u zei toch vóór de schoolsluiting ook altijd dat we
lekker keihard moesten werken?’ En Luuk zal diep zuchten. En ik zal naast hem
gaan zitten een tik tegen zijn schouder geven en zeggen ‘Luuk jongen, ik heb jou
en je gezucht echt gemist. Wat ben ik blij je te zien jongen.’ En Luuk zal nog
een keer zuchten en keihard aan het werk gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten