Kinderen en jongeren die ACE's en trauma meemaken, laten aan de buitenkant vaak iets heel anders zien dan wat zich van binnen afspeelt. Ze moeten wel: het is hun overlevingsmechanisme dat het overneemt als de stress oploopt. Dat is geen keuze. Je overlevingsmechanisme komt in actie buiten de bewuste wil om. Deze kinderen en jongeren 'doen het er dus niet om.' Ons centraal zenuwstelsel kent geen goed of fout, het kent geen 'morele of immorele stand.' Het kent alleen verbinding of bescherming.
In De traumasensitieve school (2024) vind je het verhaal van Kwen. Zij vertelt over haar bewogen leven, de eenzaamheid, de wanhoop en de woede Ze vertelt over hoe anderen haar zagen. Kwen is voor mij het toonbeeld van veerkracht: ze helpt nu jongeren die in soortgelijke situaties terecht zijn gekomen als zij vroeger. Haar quote vind je in mijn boek en in de afbeelding hierna.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten